Witold Gombrowicz – prowokator, ironista, filozof słowa. Związany z Gdynią, z której w 1939 roku odpłynął w świat – w podróż, z której już nigdy nie wrócił. Jego emigracyjna samotność i powolne „umieranie na obczyźnie” stały się symbolem twórczej tęsknoty, poszukiwania sensu i utraconej tożsamości. Z tej właśnie perspektywy Akademia Głosów Tradycji zaprasza na niezwykły spektakl – spotkanie fragmentów „Testamentu” Gombrowicza z pieśniami tradycyjnymi. Pieśni – zakorzenione w ziemi, pamięci i wspólnocie – stanowią tu przeciwwagę dla gombrowiczowskiej ironii i samotności. To dialog pomiędzy słowem a głosem, między rozbiciem a zakorzenieniem.

Młoda Krytyka. Konkurs dla widzów XI edycji Festiwalu „Pociąg do Miasta – Stacja Relacje” na recenzję spektaklu.

WYNIKI!

Zajęcia taneczno- teatralne w dzikim stylu w TGG – NABÓR

Zapraszamy dzieci, młodzież i osoby dorosłe do wzięcia udziału w projekcie edukacyjnym, który umożliwia rozwój w zakresie tańca i teatru. Podczas zajęć uczestnicy będą szkolić się w różnych technikach tańca, a także wykonywać ćwiczenia aktorskie i teatralne.

Tematem wydarzenia jest dyskusja o wulgaryzmach w teatrze, która ma stanowić punkt wyjścia do szerszej refleksji nad językiem współczesnej sztuki i jego miejscem w edukacji. Celem warsztatu jest stworzenie przestrzeni dialogu pomiędzy dwiema Instytucjami: Szkołą i Teatrem, w której przedstawiciele teatru będą mogli wsłuchać się w troski i wątpliwości szkoły, zaś grono pedagogiczne pozna język i możliwości współczesnego teatru, jako żywego, krytycznego medium. Spotkanie otworzy monodram Krzysztofy Gomółki-Pawlickiej, ukazujący historię nauczycielki, która mimo oporu otoczenia z determinacją próbuje rozbudzić wrażliwość na teatr wśród uczniów i współpracowników. Spektakl stanie się punktem wyjścia do warsztatów prowadzonych przez dr Martę Wudarską, opartych na dyskusji, wymianie perspektyw i pracy w grupach. Spotkanie kierujemy do nauczycieli i nauczycielek szkół średnich oraz pedagogów i pedagożek teatru. Chcemy, by spotkanie stało się fundamentem trwałej, partnerskiej współpracy między edukacją a sztuką, opartej na zaufaniu i wspólnej odpowiedzialności za rozwój młodych widzów.

Teatr Gdynia Główna zaprasza na wyjątkowe wydarzenie – performatywne czytanie w formie poetyckiego slamu. „Powietrza dla poetów!” to spotkanie literatury, teatru i muzyki na żywo, prowadzone przez… Sztuczną Inteligencję (w tej roli Małgorzata Polakowska), która wraz ze Stanisławem Lemem będzie naszym przewodnikiem po świecie współczesnych poetów nagrodzonych Nagrodą Literacką GDYNIA. Na scenie – a właściwie w ringu – stają słowa. W kolejnych rundach mierzą się ze sobą różne wrażliwości i języki poetyckie: od Wojciecha Bonowicza, przez Justynę Kulikowską i Marcina Świetlickiego, po Ewę Lipską czy Tomasza Bąka. Aktorzy (Ola Lis, Kuba Kornacki, Piotr Srebrowski) wcielają się w role interpretatorów, a widownia decyduje, który tekst zwycięży w danej kategorii – poeta, tożsamość, światło, poezja, ojczyzna. Spektakl to żywy dialog między klasyką i współczesnością, refleksją i ironią, a także między człowiekiem i maszyną. Tłem do poetyckich pojedynków jest muzyka Adriana „Qlos’a” Kulika, grana na żywo i reagująca na rytm słów. „Powietrza dla poetów!” to nie akademia ku czci, ale żywioł – pojedynek, w którym liczy się energia, odwaga i również głos publiczności. Poezja wychodzi z książek, z festiwali, z zamkniętych sal i wkracza w otwartą przestrzeń teatru, by oddychać pełną piersią.

„Gdyńscy GenTellmani” to opowieść o pamięci – tej wyraźnej i tej zamglonej. Młody reportażysta trafia do Gdyni, gdzie poznaje człowieka, który z troską przechowuje cudze wspomnienia. Historie te, jak fragmenty kolażu, składają się na wielowymiarowy portret miasta i jego mieszkańców. Czy pośród tych opowieści reporter odnajdzie również siebie? Czy mimo różnicy pokoleń, więcej nas łączy niż dzieli? Ten wyjątkowy spektakl tworzą mieszkańcy Gdyni – mężczyźni, którzy przez swoje doświadczenia opowiadają historię miasta, ludzi i emocji, które trudno ubrać w słowa. To opowieść o tym, co chcemy ocalić – i o tym, co niepostrzeżenie odchodzi. O miejscach, które się zmieniają, i ludziach, którzy je pamiętają na swój sposób. Bo – jak usłyszeliśmy w jednej z Kapsuł Czasu – „każdy pamięta inaczej”.