Miasto, blokowisko, mieszkanie, łazienka, wanna… a w niej las. Na dziesiątym piętrze pewnego wieżowca dziewczyna zamknięta szczelnie przed światem w czterech ścianach; mówi, śpiewa, tańczy. Podgląda. Podsłuchuje. Staje przy oknie i patrzy na świat skrzący się neonami reklam. Wsłuchuje w zgiełk ulic. Patrzy na ludzi wychodzących codziennie z tego samego powodu, pospiesznie biegnących do pracy, zajętych, niedostępnych.
 

Na końcu świata, bo tak się mówi o tym tajemniczym miejscu – gdzie wiecznie zabiegana ludzka stopa nie zostawiła swego śladu – następuje niezwykłe zjawisko. Raz na tysiąc lat spotykają się tam Dobre Duchy. Gdzieś w sercu pierwotnych lasów, w gęstwinach mroku pokłonią się najpiękniejszej i niczym nie skalanej dzikiej naturze. Czy wyjawi ona przed nimi swoje sekrety i tajemnice?
 

W basenie o zmroku spotyka się grupa ludzi. Wszyscy są na swój sposób wykluczeni, nieprzystający, niewygodni, naznaczeni. Tutaj szukają schronienia. Swojego bezpiecznego miejsca. Wspólnie robią zwykłe rzeczy: jedzą, śpią, rozmawiają, kłócą się i kochają. Każdy na swój pokraczny sposób.
 

W spektaklu „Potop” Ewy Ignaczak na podstawie książki „Potop. Poemat przewlekły o końcu świata” Salci Hałas opowieść o końcu świata zostaje utkana z zebranych relacji mieszkańców Wzgórza Orlicz-Dreszera, czyli gdyńskiego Pekinu. Ich historia przeniesiona na teatralną scenę zaskakuje autentycznością przeżyć i opisem codzienności podszytej rezygnacją. Pełny realizmu magicznego potop będzie chciał zabrać ze sobą zwyczajne życie mieszkańców, ich ukochane koty i przyjaźń wykraczającą poza definicję słowa „sąsiedzi”.
 

Twórcy spektaklu „Mazagan. Miasto” zapraszają widzów do udziału we wspólnej zabawie oraz eksperymencie. Inspiracją dramatu Beniamina Bukowskiego jest historia Mazaganu – miasta, które przepłynęło ocean. Leżące w Maroku portugalskie miasto zostało przeniesione do Belem w Ameryce Południowej po oblężeniu przez Maurów w 1769 roku. Mazagan dla twórców spektaklu staje się obrazem każdego domu, który budujemy tam, gdzie się zatrzymamy – choćby na krótki czas.

Spektakl „PeKiN” to wycieczka w czasie i przestrzeni. Przewodnikiem jest Wiatr Historii, eksponatami – ludzie, rzeźby i duchy. Zapraszamy na plac budowy, który pochłonął gęstą zabudowę przedwojennej Warszawy.