Cesarz rozpoczynał dzień od słuchania donosów. Noc jest niebezpieczną porą spiskowania i Hajle Sellasje wiedział, że to, co się dzieje w nocy, jest ważniejsze od tego, co się dzieje w dzień, w dzień miał wszystkich na oku, a w nocy było to niemożliwe. Z tego też powodu przykładał do rannych donosów wielkie znaczenie. Tu chciałbym wyjaśnić jedną rzecz: czcigodny pan nie miał zwyczaju czytania. Dla niego nie istniało słowo pisane i drukowane, wszystko trzeba było referować mu ustnie.
Ryszard Kapuściński, Cesarz

To właśnie książka „Cesarz” Ryszarda Kapuścińskiego rozpoczęła karierę międzynarodową tego pisarza i nadała reportażowi wymiar literacki. Myśl „Cesarza” staje się inspiracją spektaklu „Epitafium dla władzy” w reżyserii Ewy Ignaczak, który zabiera widzów na dwór bezimiennego władcy-tyrana, w sam środek skomplikowanych i bezlitosnych intryg. Tutaj pałacowa gra wymaga szczególnych umiejętności, takich jak podłość, dwulicowość i nikczemność.

„Epitafium dla władzy” w sposób uniwersalny ujawnia także wszystkie mechanizmy władzy autorytarnej – unikanie przez władcę odpowiedzialności za swoje decyzje, wszechobecną inwigilację, nepotyzm, korupcję, promowanie osób „biernych, miernych lecz wiernych”, ingerencję we wszystkie dziedziny życia poddanych, brutalne tłumienie protestów i wręcz nieustanne tworzenie wielce skomplikowanych aktów prawnych wprowadzających nowy ład.

Spektakl „Epitafium dla władzy” w reżyserii Ewy Ignaczak  wprowadzamy ponownie do repertuaru w odpowiedzi na prośby naszych widzów.