„To, co nieświadome, jest często bardziej realne i potężne niż to, co świadome. Nieświadomość jest nie tylko miejscem ciemności, ale także źródłem życia i twórczości.”
(Carl Gustav Jung, Archetypy i nieświadomość zbiorowa)

KTO ZABIŁ W KONITZVILLE
(czyli miasto jako ciało zbiorowej nieświadomości)
Spektakl inspirowany powieścią Artura Grysiaka i Rafała Matusza – „KONITZVILLE”

Kto zabił w Konitzville to nie tyle historia kryminalna, ile psychodrama zbiorowej nieświadomości. To spektakl, w którym rzeczywiste morderstwo jest jedynie punktem zapalnym – momentem, w którym to, co przez lata spychane w mrok, znajduje ujście.
Nie w jednostce, ale w społeczności. W mieście.

Zabójstwo młodego mężczyzny Ernesta Wintera staje się momentem inicjacyjnym. Wydarzenie niepojęte rozsadza porządek dnia codziennego. To, co wcześniej było tylko przeczuciem, staje się nagle wyraźne: nieufność, pogarda, antysemityzm, plotki, wrogość. To nie są nowe uczucia – one tam były. Spały. Czekały. Cienie.

W „Kto zabił w Konitzville” miasto przestaje być przestrzenią wspólnoty, a staje się polem walki – niekoniecznie między faktami, ale między lękami. Odpala się archetyp ofiary i kata, niewinności i kozła ofiarnego, miasta świętego i miasta przeklętego.

Scenicznie podążamy za metaforą miasta jako psychicznego organizmu. To, co na powierzchni – rynek, ulice, domy, relacje – jest tylko wierzchołkiem. Pod spodem pulsuje coś znacznie starszego: instynkty zbiorowe, język mitów, emocje przekazywane z pokolenia na pokolenie.